Nawet jeśli przez pierwsze 9 miesięcy życia maluszka sytuacja ze snem pozostawiała wiele do życzenia, to i tak rodzice bardzo cieszą się ze swojego maleństwa, które urosło i zdobyło nowe umiejętności! Aktywny rozwój dziecka niekiedy zaburza jego spokojny sen i dlatego pomoc rodziców w organizacji jego snu jest szczególnie istotna.

Około 13,5 - 15 godzin snu w ciągu doby zapewnia niezbędny odpoczynek i regenerację organizmu dziecka. Ten czas z reguły rozkłada się na 11-12 godzin snu w nocy i ok. 2-3 godzin snu w ciągu dnia. Optymalna długość czasu czuwania wynosi ok. 3-4 godziny i obejmuje aktywną zabawę, przygotowanie do snu, rytuał przedsenny i proces zasypiania.

Plan dnia nadal nie jest oparty na stałych godzinach, ale jest określony i elastycznie dostosowuje się do indywidualnego rytmu dziecka.

Etap rozwoju

Maluszek bardzo szybko rozwija się, staje się coraz bardziej aktywny, nieustannie interesuje się otaczającym go światem i coraz lepiej go rozumie. Z jednej strony dziecko jest zachwycone tym, co dzieje się dookoła niego, ale z drugiej strony, stanowi to duże obciążenie dla jego systemu nerwowego.

Dziecko ma „koszmary”. Mocno pobudzone dzieci śpią bardzo niespokojnie: mogą się wiercić, popłakiwać przez sen. Można odnieść wrażenie, że mają koszmary senne. Zdarza się, że dziecko, które przesypiało całe noce, zaczyna się budzić w środku nocy z płaczem. Ograniczenie emocjonalnego obciążenia w ciągu dnia, zmniejszona aktywność fizyczna wieczorem, wczesne chodzenie spać wieczorem i dużo kontaktu z osobami, które się opiekują dzieckiem ma wpływ na zmniejszenie poziomu obciążenia systemu nerwowego.

Dziecko jest „przyklejone” do mamy. Maluszek nie odstępuje mamy na krok, łapie za ubrania i domaga się uwagi. Takie zachowanie można było zaobserwować już wcześniej, w wieku 6-7 miesięcy, albo pojawiło się ono dopiero teraz. Maluszek przechodzi ważny etap psychologicznego dojrzewania. Lęk separacyjny jest właśnie jego objawem. Jedyną skuteczną metodą radzenia sobie w tej sytuacji jest poświęcenie całej uwagi dziecku. Jest to szczególnie ważne przed snem, żeby dać maluszkowi poczucie miłości, pewności i spokoju.

Dziecko wstaje w środku nocy w łóżeczku i płacze z zamkniętymi oczami. Skończywszy 9 miesięcy dziecko, z reguły, raczkując bardzo szybko przemieszcza się, potrafi stać przy oparciu łóżeczka, samo siedzi. Jednak zwiększona mobilność może utrudnić proces zasypiania. Dobrze znany rytuał wyciszający pomoże płynnie przejść do spokojnego snu.

Sen dzienny

Optymalny plan dnia 9-miesięcznego dziecka zakłada dwie drzemki po 1-1,5 godziny. W przypadku krótszych drzemek może mieć miejsce jeszcze trzecia drzemka. Ale w tym przypadku trzecia drzemka najczęściej skraca sen nocny, co może powodować kumulowanie się zmęczenia. Lepszym rozwiązaniem w takiej sytuacji jest wydłużenie dwóch drzemek i wcześniejsze zasypianie wieczorem.

Sen nocny

Około 70% dzieci w wieku 9 miesięcy jest w stanie przespać noc bez wybudzeń. Mogą, choć nie zawsze tak jest. W takim wieku dziecko ma mnóstwo powodów, by wybudzić się w nocy. Jeśli dziecko potrafi zasnąć samodzielnie, to, najprawdopodobniej, będzie mogło spać z minimalną liczbą wybudzeń (na przykład, nad ranem na karmienie, tak ważne dla podtrzymania laktacji) albo nie budząc się wcale. Sen nocny trwa ok. 11-12 godzin.

Rada miesiąca

Dziecko wciąż jest bujane do snu? Plecy protestują, a dziecko mimo bujania, nie raz zasypia z płaczem i histerią. Uwaga! Protesty dziecka mogą oznaczać, że już dawno wyrosło z bujania. Dziecko, swoim zachowaniem próbuje powiedziedzieć: „Jestem za duży na bujanie. Mogę pokręcić się obok mamy i zasnąć”. Wtedy najlepiej jest stworzyć takie warunki, by nauczyło się samodzielnie zasypiać - pokazać inne sposoby wyciszania i zasypiania.

Jeśli Wasze dziecko zasypia na rękach albo przy piersi, często wybudza się w ciągu nocy, „wisi” przy piersi, mimo że nie jest głodne, albo musicie je bujać w nocy co 2 godziny - zacznijcie wprowadzać zmiany. Najpierw podczas wieczornego zasypiania. Spróbujcie wyciszyć go do stanu, kiedy będzie senne i odłóżcie do łóżeczka albo połóżcie obok siebie. W ciągu kilku dni nauczycie się wyłapywać odpowiedni moment. Bądźcie cierpliwi, konsekwentni, spokojni i pewni swoich działań. Dziecku nie dzieje się krzywda - jest kochane, zadbane, bezpieczne, rodzic jest obok, zawsze gotów go wspierać. Odkładanie dziecka sennym (ale nie śpiącym) jest pierwszym, bardzo ważnym krokiem na drodze do samodzielnego zasypiania i spokojnego snu w nocy.