Dziewiąty skok rozwojowy daje dziecku nowe możliwości. Jego myślenie się komplikuje, staje się abstrakcyjne, bardziej „dojrzałe”. Teraz wykonuje czynności według planu, a samo w tym czasie oswaja planowanie. Dziecko uczy się planować i zmieniać plany według własnego uznania. Teraz maluch zastanawia się nad każdym swoim działaniem i zaczyna się zastanawiać nad samym procesem myślenia. Jest bardzo skupiony na tym, co się dzieje u niego w głowie i jest to zauważalne w jego zachowaniu.

Sen dziecka, które ukończyło rok, nadal odgrywa kluczową rolę w jego rozwoju i samopoczuciu. W drugim roku życia zmiany w planie dnia są zdecydowanie mniej intensywne, a sytuacja staje się bardziej stabilna.

Zapotrzebowanie na sen rocznego dziecka to z reguły 13-14,5 godziny na dobę, przy czym na sen nocny przypada ok. 11-12 godzin, a na sen dzienny ok. 2-2,5 godziny. Długość czasu czuwania zależy od indywidualnych potrzeb dziecka. Zazwyczaj roczne dziecko jest w stanie czuwać ok. 3,5-4,5 godziny, niektóre dzieci nawet troszkę dłużej.

Usypianie dziecka przy karmieniu piersią jest pięknym i cudownym wspólnym czasem mamy i maleństwa. Mama wie, że wtedy dziecko zasypia spokojnie i komfortowo. Wszystko jest tak, jak powinno, a ten moment tulenia małego ciepłego ciałka jest jak marzenie.

Dziecko skończyło rok. Jakie to radosne i wzruszające wydarzenie! Maluszek bardzo się zmienił: jest już taki duży i świadomy, za chwilę zacznie chodzić albo już to robi, rozumie mowę, staje się coraz bardziej samodzielny.

Ale jego rozwój będzie trwał jeszcze wiele lat, bo skoki rozwojowe nie kończą się wraz z ukończeniem pierwszego roku życia. Jeszcze tak dużo nieznanego jest przed dzieckiem! Właśnie około pierwszego roku życia dziecko przeżywa kolejne zmiany.

Poniżej jest moje tłumaczenie części artykułu Dr. Sears-a o jego stosunku do trenerów snu. Podzielam jego zdanie i chcę tylko dodać, że na sytuację ze snem mają wpływ wiele czynników i bardzo często sytuację można poprawić nie zajmując się żadnym trenowaniem kogokolwiek w rodzinie.

Ciąg dalszy możliwych przyczyn wczesnych pobudek wraz ze wskazówkami, jak poprawić daną sytuację.

Określenia „wczesne pobudki” używamy wtedy, gdy dziecko wstaje przed 6 rano wypoczęte i gotowe na rozpoczęcie nowego dnia. Wiele dzieci znienacka zaczyna budzić się bardzo wcześnie rano. Nieraz da się to łatwo zmienić, ale niekiedy zrozumieć przyczynę takiego zachowania jest trudno, a zmiana przyzwyczajenia przychodzi jeszcze trudniej. Oto lista możliwych przyczyn wczesnych pobudek wraz ze wskazówkami, jak poprawić daną sytuację.

Pewnie już jesteście przyzwyczajeni do tego, że maluszek cały czas się rozwija, a w jego świecie stałe są tylko zmiany.

W 10. miesiącu życia dziecko przechodzi przez kolejny skok rozwojowy, który może trwać od 3 do 7 tygodni i po nim następuje długo oczekiwany czas samodzielnego konstruowania.

Czym są lęki nocne?

Lęki nocne są rodzajem zaburzeń snu. Dziecko, które cierpi na lęki nocne może w nocy nagle usiąść w łóżku, płakać, krzyczeć, jęczeć, ma otwarte oczy, ale nie jest w pełni świadome tego, co się dzieje. Dziecko jest, jak gdyby w pułapce między czuwaniem a snem. Nie jest świadome obecności rodzica i nie jest w stanie adekwatnie zareagować na jego słowa i czyny.

Kolejny niespokojny okres zaczyna się w okolicy 8. miesiąca życia i może trwać od 3 do 6 tygodni.

Dziecko zaczyna rozumieć zależności i grupować obiekty według pewnych oznak. Doskonalą się wszystkie zmysły: węch, dotyk, wzrok, słuch, emocje. Aktywnie rozwija się również rozumienie mowy.