Czas czuwania jest to czas, kiedy dziecko nie śpi. Obejmuje on karmienie, wymianę pieluchy, zabawę, rytuał przed snem i samo usypianie.

Oczywiście, czas czuwania wydłuża się wraz z wiekiem dziecka. Oczywiście, każde dziecko jest inne (inny temperament, system nerwowy, przebieg ciąży i porodu). Niektóre maluchy są w stanie dłużej czuwać, a inne muszą spać więcej niż pozostałe dzieci w ich wieku.

“Tyle, ile potrzebuje” - przychodzi do głowy szybka odpowiedź. Sen jest przecież naturalnym procesem. Zmęczone dziecko będzie spało. Skoro nie chce spać, znaczy to, że nie jest jeszcze wystarczająco zmęczone. Tak?

Tak, o ile dziecko ma co najmniej 7 lat (a może i 17).

Tak, o ile dziecko ma zrównoważony temperament. Faktycznie: spokojny maluch prawie od urodzenia ma ustalony porządek snu i czuwania. Takie dziecko nie potrzebuje pomocy, żeby zasnąć, długo i głęboko śpi, nie płacze nawet podczas krótkich pobudek między (różnymi) fazami snu.

Wydawałoby się, że oznaki zmęczenia są tak widoczne, że każdy od razu zauważy, kiedy zmęczone dziecko chce spać. A jednak... każde dziecko jest inne. Czasami bardzo trudno jest odczytać sygnał oznajmiający zmęczenie dziecka i dobrze go zrozumieć.

Większość, w szczególności najmłodszych, dzieci z godną pozazdroszczenia precyzją, ukrywa swoje oznaki zmęczenia.

Pierwszy miesiąc minął. Powoli wszyscy się przyzwyczajają do nowych ról i nowego życia, a sen miesięcznego dziecka staje się bardzo ważny dla jego rodziców. Zwłaszcza, że jest on niezbędny dla zrównoważonego i prawidłowego rozwoju małego człowieka. Być może już wystąpiły u dziecka pierwsze problemy ze snem, a im szybciej nadejdzie pomoc, tym lepiej dla maluszka.

Pochodzący ze Stanów Zjednoczonych lekarz Harvey Karp przekazuje swoją wiedzę, jak uspokoić niemowlę w przedziale wiekowym 0-3 miesiące.

Jego metoda to 5 prostych kroków. I co najważniejsze - działa!

Metoda Harvey’a Karpa wykorzystuje odruchy bezwarunkowe dziecka. Cała teoria, ale i skuteczna praktyka, opiera się na stwierdzeniu, że najlepszym sposobem na uspokojenie dziecka jest odtworzenie dla niego warunków przypominających te, które pamięta z czasu spędzonego w brzuszku mamy.

Narodziny dziecka to dla świeżo upieczonych rodziców przede wszystkim wielka radość. Jednak jest to również spadająca na ich barki ogromna odpowiedzialność. Odpowiedzialność, która niby zaskoczeniem nie jest, jednak mimo to często tak bardzo zaskakuje.

Decydując się na dziecko, decydujemy się na nieustanną gotowość do działania, 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu. Musimy podejmować decyzje, których nikt inny za nas nie podejmie, a których konsekwencje będziemy ponosić nie tylko my, ale również nasze dziecko.